แซน นากะโน และ โมริโมโต ทั้งสามคนคือกลุ่ม developer ที่กำลังถูกพุดถึงอยู่ ณ. ขณะนี้ พวกเขาคิดว่าสักวันหนึ่งฝันของพวกเขาจะเป็นจริง เรื่องราวนั้นเริ่มจาก แซน พอมีเงินเก็บอยู่ก้อนหนึ่ง และเงินสะสมจากครอบครัวทางบ้าน เขาได้รวบรวมเงินดังกล่าว และชักชวนเพื่อนอีกสองคน คือ โมริโมโต และ นากะโน เปิดห้องทดลองเล็กๆ ในอพาร์ทเมนท์แห่งหนึ่ง และจดทะเบียนบริษัทแล้วตั้งชื่อว่า Atmark-Techno เพราะเขาคิดว่าคำว่า Atmark เป็นคำสั่นๆ และจำง่าย ส่วนคำว่า Techno ที่ตามหลังก็เพื่อจะเป็นการบ่งชี้ให้กับผู้ใช้ทราบว่าสี่งที่ ผู้ใช้กำลังจับต้องอยู่คือ เทคโนโลยีของ Atmark ที่พวกเขาภูมิใจสร้างมันขึ้นมา
แรกๆ พวกเขาก็ทำฮาร์ดแวร์ขายในแบบ OEM ให้กับห้างร้านอะไหล่ เล็กๆ ในระแวกตัวเมือง และบางครั้งก็รับงานเล็กๆน้อยๆ เช่นออกแบบระบบควบคุมให้กับทางโรงงาน โดยใช้แผงวงจรซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ของ Atmark-Techno จำหน่ายคู่กันไปให้กับทางโรงงาน
ตลอดเวลาที่ดำเนินกิจการผ่านร้อน ผ่านหนาว ปีแล้ว ปีเล่า พวกเค้าทั้งสามได้ร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ จากบริษัทห้องเช่าเล็กๆในอพาร์ทเมนท์แห่งหนึ่ง รายได้ต่อเดือนเพียงเล็กๆน้อยๆ ราวสองถึงสามแสนเยน (หรือราว ห้าถึงหกหมื่นบาทไทย) กิจการของพวกเค้าก็เริ่มเติบโตขยับขยาย ไต่ระดับรายได้ไปถึงล้านถึงสองล้านเยน แซนในฐานะที่เขาเป็นประธานบริษัทจึงได้ ออกความเห็นกับเพื่อนของเขาทั้งสองคนว่า "ต่อไปก็คงถึงเวลาแล้วสินะ... ที่พวกเราจะก้าวไปสู่บันไดขั้นต่อไป" พวกเขาได้นำเงินส่วนหนึ่งของบริษัท ลงทุนขยายกิจการ โดยเริ่มจากการลงข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์เพื่อรับสมัครพนักงานเพิ่ม แล้วก็ย้ายตัวออฟฟิสของพวกเขา ไปเช่าชั้นอาคารพาณิชย์ในตัวเมือง
ในระหว่างที่แซน โมริโมโต และนาคาโน ได้รวบรวมเหล่าสมาชิกใหม่เข้าสู่ Atmark-Techno อยู่นั้น พวกเขาเองก็ต้องเจอโจทย์อันแสนหนักหน่วงข้อหนึ่งนั่นก็คือ "ใบสมัครกองเท่าภูเขาเหล่านี้ คนที่เขาส่งใบสมัครเข้ามา พวกเขาเหล่านั้นอยากทำงานกับพวกเราจริงๆ เหรอ" แล้ว... "ถ้าหากต้องดูแลพวกเขาเหล่านั้นแล้ว... เราจะดูแลพวกเขาได้นานแค่ไหนกันนะ"
